w (z) braku

См. также в других словарях:

• Braku — Brahen kenttä Le Brahen kenttä Brahen kenttä (« le terrain de Brahe »), surnommé Braku en finnois et Kallio Ice Rink en anglais, est un terrain de sport en plein air situé dans le quartier de Kallio à Helsinki. C est un terrain gazonné… …   Wikipédia en Français

• braku — bràku interj. brazdi: Ka mumis baidė, klebetijo duris: bràku bràku nubrazdins, o nėkas neįeita Lnk. Bràku bràku kaip ožaitis i pareita brazdėdamas Dr …   Dictionary of the Lithuanian Language

• briku braku — interj. brazdėjimui nusakyti: Kailineliai briku braku, karduželiai šmigu šmagu TDrVI110 …   Dictionary of the Lithuanian Language

• bieda — 1. pot. Bieda z nędzą «o beznadziejnej sytuacji materialnej, braku wszystkiego»: (...) była to biedna dziewczyna spod Nowego Targu, ojciec alkoholik, bieda z nędzą w domu. W. M. Korczyńska, Wróć. 2. pot. Klepać biedę «żyć w niedostatku, być… …   Słownik frazeologiczny

• lak — pot. żart. Z braku laku «z braku czegoś lepszego, w zastępstwie czegoś»: Jak maszyny przez miesiąc stoją bez pracy, a robotnicy z braku laku muszą się obcyndalać po halach i podwórku, to jasne że but drożeje. C. Skrzyposzek, Trybuna …   Słownik frazeologiczny

• Castelo Branco — I Castelo Branco   [ka ʃtɛlu brãku],    1) Distrikthauptstadt im östlichen Mittelportugal, 27 300 Einwohner; Seidenstickereien.   Stadtbild:   Ehemaliger Bischofspalast (16. bis 18. Jahrhundert) mit Museum und einer der schönsten barocken… …   Universal-Lexikon

• bieda — I ż IV, CMs. biedzie 1. blm «brak wystarczających środków materialnych do zaspokajania potrzeb; niedostatek, ubóstwo» Zaznać biedy. Żyć w biedzie. Bieda gdzieś panuje, zagląda komuś w oczy, wkrada się do domu. ◊ Bieda z nędzą, bieda aż piszczy «o …   Słownik języka polskiego

• brak — m III, D. u, N. brakkiem 1. blm «fakt nieistnienia czegoś, nieobecność, niedostatek» Chroniczny, dotkliwy, zupełny brak. Brak apetytu, sił. Brak czasu. Brak gotówki. Brak zainteresowań. ◊ Z braku, w braku czego «wobec tego, że czegoś nie ma; nie… …   Słownik języka polskiego

• podpierać — ndk I, podpieraćam, podpieraćasz, podpieraćają, podpieraćaj, podpieraćał, podpieraćany 1. forma ndk czas. podeprzeć (p.) 2. «stanowić podporę czegoś, podtrzymywać coś od spodu lub z boku» Kolumny podpierające ganek, sklepienie. ◊ Podpierać ściany …   Słownik języka polskiego

• rozwichrzony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwichrzyć (p.) rozwichrzony w użyciu przym. «świadczący o braku równowagi wewnętrznej, o braku opanowania» Rozwichrzona wyobraźnia. Rozwichrzony temperament …   Słownik języka polskiego

• substytut — m IV, Ms. substytutucie 1. D. u; lm M. y «surowiec lub materiał pomocniczy stosowany zastępczo, np. w razie braku właściwego produktu; także towar, który może zaspokoić potrzeby w wypadku braku potrzebnego towaru» 2. DB. a; lm M. owie a.… …   Słownik języka polskiego